Dag 8 - Harriniva - Kittilä - Helsinki - Brussel

zondag 25 februari 2024

Vandaag terug naar huis. (en daar heb ik niet zo veel zin in)

Nog een paar foto's van op ons terras en dan klaar voor ontbijt.



Iets voor 10u verlaten we onze thuis-voor-1-week.
Beetje moeilijk om de kleine helling op te gaan naar de lodge met de bagage want het is 1 °C en de helling ligt er wat glad bij. Gelukkig heb ik Sander om een handje te helpen.


Uitchecken en wachten op ons vervoer naar de luchthaven.
We drinken nog een koffietje bij de bar van het hotel en deze 2 komen nog even afscheid nemen.


Iets voor 11 u vertrekken we met 2 taxi's naar de luchthaven.


Onderweg halen we bij 2 andere hotels nog 4 terugreizigers op en de taxichauffeur mist een afslag. Kortom het is al 12u15' wanneer we bij Kittilä Airport aankomen.


Koffers afgeven en security gaan redelijk vlot.
We hebben zelfs nog tijd om iets om te knabbelen te kopen voor we vertrekken.


Boarding om 13 u 10' en net voor vertrek wordt het vliegtuig nog ontijzeld (vooral vleugels en staart)


Netjes om 13 u 40' stijgen we op.


Door de wolken kan ik niet lang genieten van het besneeuwde landschap onder ons.


Dan maar genieten van zicht boven de wolken en tijd om een hapje te eten.


Door rugwind zijn we 10' vroeger in Helsinki dan verwacht.
We hadden een korte overstap hier van iets meer dan 1u dus nu hebben we wat meer tijd.
15 u 15', het is 3 °C en het regent (beetje Belgisch weertje).


Even langs de duty free winkel om een fles cloudberry likeur te kopen. Ik dronk dat gisteren in de ice bar. Zo lekker maar geen tijd meer om naar de winkel in het dorp te gaan. Dus ik ben blij dat ik het hier wel kan kopen.

Lichte lunch met een broodje garnaal en een croque monsieur.
Tijd om terug te boarden. Mooi op schema vertrekken we om 16 u 40'


Dikke wolken onder ons dus geen blik op Helsinki zelf.




Weer rugwind en tijdswinst van 10'.
Brussel komt in zicht.


Landing om 18 u 10' (Belgische tijd, alle uren hierboven waren Finse tijdzone en dus +1 u)


Alle onze koffers zijn erbij.
Eten bij de Quick op de luchthaven.
We halen de auto op en rijden nog een uurtje naar huis.

We missen alle twee nu al Finland.
Maar we zijn stilletjes plannen voor volgend jaar aan het maken.

Het was een geweldige week ! Toffe activiteiten, veel sneeuw !
Beetje jammer dat we geen noorderlicht gezien hebben. Maar we hebben super hard genoten.
Onze batterijen zijn weer opgeladen.



Dag 7 - ijsvissen en ice bar

zaterdag 24 februari 2024

Het gaat niet de goede kant op met de temperatuur. Temperatuur 0 °C deze ochtend.
En dus een beetje dooi. Het terras bij onze cabin is helemaal sneeuwvrij, en er ligt nog nauwelijks sneeuw op de bomen.


Bij de lodge is zelfs een heel gedeelte sneeuw naar onder gegleden.
We babbelen nog met de vertrekkers van de groep bij het ontbijt dat daardoor ook wat langer duurt dan op andere dagen.


Tijd voor een ochtendwandelingetje.
Ondertussen sneeuwt het nog lichtjes. In totaal bijgevallen sneeuw deze week is een centimeter of 15.
Nu het niet of bijna niet vriest, plakt de sneeuw wel en er duiken steeds meer sneeuwmannen op.


In de cabin werk ik de blog van de afgelopen dagen wat bij.
Normaal doe ik dat meestal 's avonds. Maar als je zo'n hele dag buiten bent, vallen de oogjes veel sneller toe en wenkt het bedje.

Na de lunch gaan we ijsvissen op de rivier. Vanuit de cabin zie ik onze gids alles al klaarzetten.


Gids Pauline heeft een vuurtje op het ijs gemaakt.
De sneeuw rondom vormt een kuipje. Ze laten altijd assen liggen om de volgende keer een nieuw vuur te maken. Een soort isolatie onder de het brandende hout. De warmte van het vuur gaat naar boven en het ijs smelt eigenlijk niet.


Dus ijsvissen, niet echt mijn ding maar het hoort wel bij een Lapland trip.
(ook de 2 Oostenrijkers van onze groep zijn van de partij)

De ijslaag op de Muonio River is ongeveer 70 cm dik.
Eerst maak je je visplek een beetje sneeuwvrij tot je aan het ijs komt. Met een ijsboor maak je vervolgens een gat.


Daarna rendiervel op de sneeuw leggen, gaan zitten en je hengel door het gat laten zakken.


Uiteindelijk, wachten ... En dat ziet er zo uit.
Met de wind in de rug en de zachtere temperatuur vandaag is het best aangenaam liggen.


Na 2 u vissen, heeft niemand van de 8 deelnemers iets gevangen.
Gelukkig hebben we nog de keuken van het hotel.

En kijk eens wie ook nog even langskwam, het zonnetje.
(Misschien dan toch nog noorderlicht deze avond?)


Op woensdag en zaterdag is de ijsbar open.
Locatie een grote iglo naast de rivier.


Tervetuloa (welkom)



Afscheidsdrinkjes, twee likeurtjes: een Minttu (met muntsmaak) en één met cloudberry smaak.
(cloudberries zijn licht geel/oranje bessen die enkel in het hoge noorden groeien)


Het is tijd om ons klaar te maken voor het avondeten.
We delen de tafel met de 2 andere overgebleven leden van onze groep.
Daarstraks op de rivier waren we er nog mee aan het lachen, maar raad eens wat er op het menu staat: Arctic char, een lokale vis. Iemand moet dus wel veel vis gevangen hebben.

Het is een gezellig etentje.
Zeer aangename mensen. Net met pensioen. We praten over deze reis, andere reizen die we maakten en toekomstige plannen. Volgende jaar in januari gaan zij vanaf Ushuaia naar de Zuidpool. Dat is dus met stip op 1 mijn grootste droom. Maar je moet er lang genoeg voor van je werk weg kunnen.


Na een week, eindelijk bordjes met allergenen bij het dessert.
Voor mij dus weer niet het voorziene dessert. Ik krijg in de plaats een ijsje.


Het is nog steeds licht bewolkt buiten.
We blijven dus alle apps checken terwijl we onze koffers inpakken.



Het is nog een hele tijd licht bewolkt maar net wanneer de noorderlicht kans stijgt, komen er dikke wolken aan. We zien de maan ook niet meer.

Jammer, maar we zullen dit jaar geen noorderlicht zien.



Dag 6 - relax en Aurora snowmobile

vrijdag 23 februari 2024

Maar -1 °C deze ochtend. En lichte sneeuw. Het voelt als warm.
Vooruitzichten voor vandaag: een rustige dag, enkel de avond wordt wat druk.


De huistrol

Na het ontbijt kruipen we toch in onze warme pakken om vanaf het hotel door het bos te gaan wandelen.
In de bossen naast het hotel kronkelt een wirwar aan kleine paadjes tussen de bomen door.


Een meer open plek in het bos lijkt me de ideale plaats om mijn sneeuwengel te maken.
(hier liggen zeker geen rotsen verstopt onder de sneeuw)


Elfenbankjes in een bos dat er als een sprookje uit ziet.



Uiteindelijk komen we uit bij de Muonio River.
Vanaf hier vinden we gemakkelijk onze weg terug naar het hotel.
(of je gaat op het geluid af, het huilen van de honden van de kennel rijkt erg ver)


Na de lunch wandelen we naar het dorp.
Ik was er wel al eerder maar Sander zou 'downtown' ook graag zien.

Zelfde bankje als afgelopen dinsdag maar nu heb ik een fotograaf bij.


Aan de Zweeds kant van de rivier kunnen we erg grote ijspegels zien hangen.
Het mag dan wel niet erg koud zijn, maar de wind is dat wel. Gelukkig rugwind en met een kap of muts heb je het toch lekker warm (een beetje te warm zelfs).




De Muonio River stroomt nog steeds, en vrij snel, onder het ijs. Dat kun je zien bij wakken in de ijslaag. Daarbij worden ijsschotsen over en onder elkaar geduwd. Niet voor niets staan er overal waarschuwingsborden dat je te voet de rivier niet mag oversteken.


Langs Finse wegen ...
(onderste is een brievenbus)



En waar wil jij heen ?

Na een bezoekje aan de supermarkt en de liquor store eindigen we bij Swiss Café.
(in Finland kan je geen sterke drank kopen in de supermarkt)

Nog eens een verwenmomentje. Nog eens een heerlijke muffin voor mij.
Deze keer wel met gezelschap.


Terug gaan we met de taxi.
Een beetje verschieten bij onze cabin. Onze sneeuw is aan het smelten.


Om 16 u gaan we naar een presentatie over noorderlicht. Met zowel de wetenschappelijke uitleg en hoe wij op zoek kunnen naar noorderlicht als de mytische kant.

Daarna volgt om 18 u een afscheidsdiner met de groep.
8 van de 12 vertrekken morgen al terug naar huis, de 4 anderen (waaronder wij) vertrekken pas zondag.

Als laatste van de dag hebben we een avond sneeuwscooterrit. Het is maar een korte rit maar 's nachts rijden vind ik echt fijn. Het gaat richting een meer.


Het weer zit niet echt mee (om het zacht uit te drukken). Het sneeuwt en er hangen dikke wolken.
Dit is helaas ons zicht.


Tijd voor een dutje in de sneeuw. Zo rustig.


Het begint nog harder te sneeuwen wanneer we aan de terugrit beginnen.


De gids was weer Jenni. Blijkbaar gaat ze haar eigen lodge beginnen tussen Zweden en Noorwegen.
Snel maar gegevens uitgewisseld want daar zou ik ooit ook wel eens heen willen gaan.

Het is bijna middernacht wanneer we terug op de kamer zijn.
Ons bedje lonkt al.