Finland 02.2024 - reisverslag: Dag 4 - sneeuwscootersafari en Kota Dinner

woensdag 21 februari 2024

Wanneer we naar het hoofdgebouw wandelen voor het ontbijt iets na 8 u, is het -13 °C en het begint lichtjes te sneeuwen.

Ik denk niet dat we het zonnetje te zien krijgen want ondertussen zijn er alleen maar wolken boven ons.

We hijsen ons in het warme pak en om 10 u staan we klaar voor de veiligheidsfilm.

Bij de sneeuwscooters wordt het gebruik nog eens uitgelegd. Voor Sander en mij niet meer nodig maar voor de nieuwelingen heel belangrijk. Daarna gaan we nog helmen halen.

10 u 30' allemaal klaar voor vertrek.

Gidsen zijn Jenni en Eyvi.

In het begin stopt Jenni enkele keren om te checken als iedereen OK is.

Op enkele plaatsen moeten we ook een weg oversteken.

Voor sneeuwscooters hebben ze hier speciaal voor hen bestemde paden in de winter. Inclusief verkeersborden met vb de snelheidslimiet of een andere waarschuwing.

De paden zelf zijn aangeduid met een rood kruis.

We rijden een hele tijd door een bos op weg naar de top van de Olos Fells (heuvel/berg van +/- 500 m hoog). Normaal heb je van hierboven een prachtige uitzicht over de andere heuvels en meren maar helaas door de sneeuw vandaag geen vergezichten.

Hier moeten we een relatief grote weg oversteken. Er komen wel wat auto's dus het oversteken duurt wel even. Ook omdat er uit de andere richting een groep moet oversteken.

File in de wildernis.

Nu komen we aan bij enkele meren. Waar we in het bos maximaal 40 km/u reden, gaat het nu aan 70 km/u. Normaal kan je hier de max toegelaten snelheid van 80 km/u halen. Door de verse sneeuw op het pad, is dat niet mogelijk op een veilige manier.

Om 13 u komen we aan bij Hotel Yeris. Het is een zusterhotel van ons hotel Harriniva.

Temperatuur geklommen naar -7 °C en het sneeuwt harder.

Even uit de pakken en zonder helm (doet deugd).

Buikjes gevuld en terug klaar voor vertrek om 14 u.

Door de vele losse sneeuw op het pad en omdat we tegen de sneeuw in moeten rijden, besluit Jenni om via de bossen terug te rijden. Door de sneeuwbuien zou het zicht door onze schermen enorm beperkt worden.

Mij hoor je niet klagen. De snelheid op de meren is fijn, maar in de bossen rijd je door een sprookjestafereel. Zooo mooi.

Aan het einde van de rit, nemen we toch nog enkele meren. Gas even helemaal kunnen indrukken.

Iets na 17 u, terug bij Harriniva. Afgelegde km: 84

Nu hebben we wel een doucheke verdiend.

Deze avond eten we niet samen met de groep. Wij hebben een Traditional Kota Dinner geboekt.

Een kota kan een tent of een blokhut zijn. De tenten zijn van hout en huiden gemaakt en makkelijk verplaatsbaar. Er is een vuur in het midden. Nu de Samen (het Sami volk) niet meer zoveel rondtrekt hebben ze ook veel blokhutten in deze vorm.

Vanaf 19 u zijn we welkom.

Op het menu: paddestoelensoep, zalm op traditionele manier klaargemaakt en een bessendessert.

Het was om duimen en vingers van af te likken.